Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

στην α. εις την κ.

παρασύνθημα
(I)
να διασχίσω
την εικοστή σου διάσταση
ν ανεβώ
το εκατοστό σου συναίσθημα
στον ημιώροφο του στήθους σου·
ν ανοίξω την πόρτα
για να δω
αν είναι σπίτι μου το χάος


(II)
να άφηνες
όλη τη θάλασσα να σου χάριζα
το υψόμετρο βάθος
το οροπέδιο ύψος
τα κυβικά χιλιόμετρα·
κάπου εδώ είμαι
κι όμως πνίγομαι


(III)
να μετρηθούν μεταξύ τους τα αίθρια
άσπρα τετράγωνα
και μαύρα
να χορέψουν οι πλακόστρωτοι χαρταετοί
βοριάδες άνεμοι
και νοτιάδες
να γίνουν οι σταγόνες της βροχής
διάττοντα αστέρια
που αψηφούν τις βαρύτητες
σε παρμπρίζ εν κινήσει·
γέννημα θρέμμα η ποίηση

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

σωρηδόν

Jannis Kounellis - untitled

έμπνευση αστού αστείου
αστειοαστισμοί
αστοί περπατούν πεζοδρόμια
παρέες κατά μόνας
σε σωρούς
σάμπως κι εμείς αστοί δεν είμαστε;
μ όλο το σύμπλεγμα
και να μαι τώρα εγώ μέσα της
να πατώ πράσινους φρύνους
σε σωρούς
προς αποφυγήν
κατά λάθος
να πατώ τάφους των Δεκεμβριανών
σε σωρούς
δεκάδες
αντάρτες
να πατώ λείψανα Λακεδαιμονίων
σε σωρούς
δεκατρείς πολέμαρχοι
μ όλα τα τραύματα
χωρίς σεβασμό
ομαδικό το σύμπλεγμα
χελώνες εκατόν τέσσερις
γάτα μία
άνθρωποι οκτώ
Κεραμεικός έσω έξω
από εδώ τη θυμάμαι
έσω εγώ αυτή έξω
στα σκαλοπάτια του Βελβεντέρε
μαζί να φύγουμε σε τρία χρόνια
να χει φεγγάρι όμως
να μπορούμε να βλέπουμε τα μάτια μας
ο ένας του άλλου
τα μάτια
το κοίταγμα
το αναντικατάστατο
τα συγνώμη
σωρηδόν
κι επέστρεφε

σωρηδόν

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

διάλεξε

εντός/εκτός

κι αν δε μπορείς να γίνεις αυτό που είσαι
θα σαι μονάχα αυτό που θες


αν δεν παλέψεις 
                      αν δε ρισκάρεις
                                           αν δεν την πατήσεις
η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων
                                            θα παραμείνει φυσική εξέλιξη
και η κανονικότητα
                         κανονικότητα


-μα εγώ εξακολουθώ να είμαι πιστός στην ιδέα μου-


όλες κι όλοι
                όλα           
                     τα ετερόκλιτα έρπονται