Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

ημέρα αποποίησης ευθύνης

κι αν η ποίηση έχει κάποιο σκοπό πάνω απ όλα να μας εξοικειώνει με την ιδέα μιας κάποιας εξέγερσης για αρχή και για τέλος να μας συμφιλιώνει με το φόβο του θανάτου.

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

ίσως τη λέγαν Εουζγκέ

Στην πιο πρωτεύουσα του κόσμου
τη συνάντησε
μπορεί να φαίνεται κοινότοπο
όμως κρατήθηκαν σφιχτά από τα χέρια
*
της είπε για τα μάρμαρα των πλατειών
πως γίνονται πετρίδια και πετάγονται
του μίλησε για τα σοκάκια στην Τσιζρέ
και γι άνθρωπους περήφανους
*
μπορεί να φαίνεται κοινότοπο
που ήθελαν να φύγουνε μαζί
αλλά δεν έφυγαν
*
η προίκα της μάνας της ένα τσαγιερό και μια ξυλόσομπα
ένα κρυμμένο μαχαίρι κάτω απ το στρώμα
ο πατέρας του έπλαθε παράξενες λέξεις
και τις φορούσε πάνω στους τοίχους του Καντίκιοϊ
*
μπορεί να φαίνεται κοινότοπο
θα γίνονταν ωραίο ζευγάρι
αλλά δεν έγιναν
*
εκείνος που δε φοβότανε το θάνατο
εκείνη που φοβήθηκε
μη γίνει ο θάνατός της
άλλη μια φωτογραφία.


*

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

όταν συμφωνούν όλοι είναι μια τραγωδία

μετράω τους χτύπους του ρολογιού μου
και τους βρίσκω συν δύο χιλιάδες δεκαέξι το δευτερόλεπτο

μετράω τους χτύπους της καρδιάς μου
και τους βρίσκω πάνω-κάτω μείον έξι το λεπτό

τα μιλήσαμε τα συμφωνήσαμε

όμως τι ήθελα να πω;

ααα ναι
πάει
έφυγε η ποίηση
μας παράτησε
κι ούτε που το καταλάβαμε...