Le jeu et la guerre

ap to internet

Le jeu et la guerre

|(se senane pou ksereis)|

- Μετά από έναν τρομερό πονόδοντο αρχινάνε όλα. Λύνεται το στόμα, τι να λέμε τώρα! Και η αλήθεια είναι ότι κράτησε αρκετό καιρό, μα τι να κάνεις;

- Υπομονή;

- Υπομονή ναι. Μα οι φρονιμίτες είναι ανυπόμονοι. Πολεμούν και παίζουνε.

- Αλήθεια σκέψου. Που είναι το παιχνίδι και που ο πόλεμος;

…

- Παιχνίδι. Το παιχνίδι βρίσκεται ανάμεσα στις συχνότητες των Hertz, στις μυρωδιές, στ αρώματα και στα βλέμματα, στο πέταγμα του χαρταετού τις καθαροδευτέρες. Και το φλερτ παιχνίδι είναι. Το χάιδεμα της ρώγας και το γαργάλημα στο στέρνο. Η ίδια η γλώσσα. Η ανταλλαγή. Κι ακόμα οι σταγόνες της βροχής πάνω στο τζάμι, το κατούρημα στο ύπαιθρο, το χαμόγελο του περίπτερου στις 3 τα ξημερώματα, η αντίληψη του χαρτόκουτου μέσα στο κρύο, το δάγκωμα του σκύλου.

- Μα το δάγκωμα του σκύλου είναι πόλεμος!

- Αν είναι λυσσασμένος είναι όντως πόλεμος, αν όχι είναι παιχνίδι. Τουλάχιστον έτσι νομίζω.

- Και που είναι ο πόλεμος;

…

- Πόλεμος. Ο πόλεμος είναι μέσα μας. Στην ουσία είμαστε εμείς. Είναι στις διαθέσεις μας όταν ανοίγουν οι πόρτες του τρένου. Οι έξω μέσα και οι μέσα έξω. Είναι στο άκουσμα της τηλεφωνήτριας καταμεσήμερο. Όχι δε μ ενδιαφέρει η νέα σας προσφορά. Το ξέρω πως δε φταις εσύ, το ψωμί σου βγάζεις. Πόλεμος είναι τα συνθήματα των τοίχων και τα δελτία των 8, η ουρά στον ΟΑΕΔ για μια θέση στα μητρώα των ανέργων και η αιθαλομίχλη που αναπνέουμε κάθε βράδυ. Ή για φαντάσου, να μη μπορείς να βγεις απ το σπίτι όταν νυχτώνει γιατί τυγχάνει να σε βάφτισαν Σαχτζάτ, Φατίχ ή Ανουάρ. Και α γαμήσου αφεντικό και τα βροντάω και φεύγω και βάζω φωτιά και σου το καίω. Αυτό είναι πόλεμος.

- Καλααά κατάλαβα. Αλλά με κούρασες με τα βαρύγδουπα λόγια σου και τις ποιητικές φανφάρες. Άστα τώρα. Δώσ μου μια αγκαλιά γιατί κρυώνω.

Maurice Labrador

1/2/2013